Con mucho gusto

Als je een Tico iets vraagt, speelt men je meestal een 'con mucho gusto' toe (met veel plezier) en dat merken we ook echt aan die mensen. Ze helpen en bedienen je altijd met veel plezier. En vandaag, op Pasen, schrijven we ook met veel plezier ons laatste bericht uit Costa Rica.

Vorige woensdag zouden we om 8u40 de bus nemen vanuit San Jose. Omdat we al wisten dat er tijdens de paasfeestdagen (van witte donderdag tot stille zaterdag) weinig of zelfs geen bussen rijden, hadden we onze planning zodanig opgesteld dat we nog op die fameuze woensdag zouden reizen. Maar we waren dus niet alleen. Een hele troep mensen stond opeengehoopt aan de bushalte en op goed geluk kozen we er een rij-tje uit om aan te schuiven. En wonder boven wonder, de Tico's blijven ons verbazen, met veel organisatie en regelingen reden we al om 9u richting La Fortuna.

La Fortuna is een klein dorpje aan de voet van de Arenal vulkaan, een nog steeds actieve vulkaan waar we 's avonds lavabrokken zouden zien uitrollen. Maar eerst maakten we een wandeling door het regenwoud en behalve enkele brulapen moesten we ons met de regen tevreden stellen. Al horen bij die regen ook heel wat wolken, en daardoor was ons zicht op de Arenal vulkaan beperkt tot... niets, dikke grijze wolken. Maar de pech waren we al gauw vergeten, eenmaal we een half uur later lagen te dampen in de Baldi hotsprings. Baden met warm water tussen de 45º en 67º, daar kom je van tot rust!
De volgende dag kregen we een tweede kans om de vulkaan van dichterbij te gaan bekijken. En ja hoor, ook al was de top niet zichtbaar, onderaan zagen we uiteindelijk twee oranje lavabrokken naar beneden rollen. Waauw.

Vanuit La Fortuna leidt een hobbelige zandweg naar Monteverde, maar op goede vrijdag geen bus. Dus kozen we voor een toeristische shuttle die ons tot aan de rand van het Arenal meer bracht, waar we overstapten op een bootje en daarna weer in een mini-busje. Monteverde is het centrum voor actie en avontuur in de nevelwouden van Costa Rica.
We deden er een nachtelijke wandeling om tarantula's en rare insecten te zien, bezochten de vlindertuin en kikkertuin, en beproefden onze wildlife-spotting-kwaliteiten op hangbruggen tussen de boomtoppen. We worden er echt goed in, bekijk maar eens de foto's. De zeldzame quetzal vogel, de drielelklokvogel, een duizendpoot, en ons nog onbekende rare vogels kwamen in ons vizier.

Ondertussen zijn we het al helemaal gewoon om met ons drietjes te reizen. We hebben heel wat te vertellen aan elkaar en dat maakt het des te gezelliger om samen van een vers fruitdrankje of lekkere lunch te genieten.
Dit brengt ons bij wat culinaire achtergrond: heel veel rijst en bonen, maar toch lekker gevarieerd door bakbananen, heerlijke vis (zeebaars, goudmakreel) of origineel bereide kip (in marsalasaus met vijgen). De nieuwe tropische vruchten op ons lijstje: zuurzak (of guayabana) en tamarinde.

Morgen laten we Costa Rica achter ons, en we zijn er alledrie van overtuigd dat dit rijke land zeker nog eens een bezoekje waard is. Van drasland tot droogwoud, regen- en nevelwouden, vulkanen en mooie stranden en ongelooflijk veel vrije natuur. Costa Rica is ook economisch sterk, en dat hebben ze vooral te danken aan de koffie en bananenplantages, het eco-toerisme en naar het schijnt ook de Intel computerchips.

Pura vida, con mucho gusto!