We blijven plakken in La Paz

Net toen we dachten dat we aan de "exotische" keuken gewoon waren geraakt, en de hoogte naar onze normen niet meer zo hoog aanvoelde... werden we allebei weer geveld door een darmkanaal dat hevig in de knoop zat. Dit hield ons nog enkele dagen langer in de stad La Paz.

Ondertussen maakten we wel een driedaagse uitstap naar het lager gelegen Coroico, ten noorden van La Paz. Op 1500m moesten we dan wel weer de strijd leveren met ontelbare horden insecten, ze zoemen je de oren van het lijf, geloof me vrij. Gelukkig werden we ook omringd door stillere vlindertjes en tropische jungle flora. Een aangenaam intermezzo tussen het hectische van de grootstad door, voldoende om ons volgende boek uit te lezen.

In La Paz eindigen we met drie (ipv één) nachten in een luxe hotel met grandioos ontbijtbuffet, kabel-tv om toch wat kerstfilms mee te pikken, buiten veel regen en onweer die ons beletten het straatbeeld onveilig te maken en een grote verbazing over al die witte beelden uit Europa en België.
Jullie vieren waarschijnlijk een witte Kerst, wij zoeken Santa Claus op in Santa Cruz, de grootste en modernste stad van Bolivië.

Na zeven verschillende scenario´s, ligt momenteel vast dat we na Santa Cruz verder trekken naar Sucre om daar oudjaar te vieren. Maar he, plannen en informatie doorworstelen blijft een dagdagelijkse bezigheid...

Genieten jullie van de sneeuw en we hopen op een witte Kerst in het Vlaamse platteland.

Voor de geïnteresseerden: Bolivië is even groot als Frankrijk en Spanje samen, de tijd loopt hier nog 5 uur achter op jullie en we betalen met Bolivianos ( 10 BOB is ongeveer 1 EUR ).
Geografisch kenmerkt het land zich door de altiplano/hoogvlakte die gevangen zit tussen twee bergketens van de Andes, een vlakte op een hoogte van maar liefst 3000m gemiddeld.
Evo Morales, de eerste indígena president, is zeer geliefd bij het volk en regeert een nieuwe termijn sinds de verkiezingen van 6 december. Toch blijft Bolivië voorlopig één van de armste landen van Zuid-Amerika.
De invloed van de Aymara cultuur is nog zeer sterk aanwezig, en ook wij kochten een mini-Pachamama (moeder aarde) beeldje op de "heksenmarkt" om van geluk en voorspoed te worden voorzien tijdens onze verdere reis.